کد مطلب:28640 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:23

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا اسلام مومنان را مقيد به پذيرش خواست اكثريت مي كند؟

اين كه گفته مي شود علاوه بر مشروعيت حكومت، مقبوليت نيز شرط است، بدان معنا است كه اگر مقبوليت و پذيرش مردم نباشد، امكان تشكيل حكومت يا موفقيت آن، عملاً وجود ندارد. پس لزوم اين امر، شرط شرعي نيست كه اگر اقليت حاكم شد حكومتش حرام باشد؛ بلكه شرط وقوع و تحقق خارجي است. در نتيجه اگر 40درصد جامعه توانايي تشكيل حكومت اسلامي را داشته باشند، بر آنها واجب است به اين مهمّ بپردازند. دليل آن هم روشن است؛ زيرا امر به معروف و نهي از منكر در صورت احتمال اثر گذاري بر همه مسلمين و مؤمنان واجب است، حتّي اگر يك مؤمن در جامعه اي فاسد قرار گرفت و احتمال عقلايي تأثير امر به معروف و نهي از منكر وجود داشت، انجام اين دو فريضه بروي واجب است. با توجّه به اين نكته؛ اولاً، شكي نيست كه تشكيل حكومت اسلامي مهمّ ترين معروف و برداشتن حكومت طاغوت بالاترين نهي از منكر است و اگر يك نفر هم قدرت بر آن داشته باشد انجام آن واجب است (چه رسد به 40درصد جامعه). ثانياً، دست يابي به حكومت و قدرت مقدمه اقامه حق و انجام و گسترش احكام الهي در جامعه است. بله اگر تمام جامعه يا اكثر نزديك به همه آن، از پذيرش حكومت ديني و اسلامي سرباز زدند، اين همان عدم قدرت تشكيل حكومت است كه نمونه روشن آن، گوشه نشيني 25 ساله حضرت علي(ع) است. با توجّه به مطالب ياد شده تمام آيات و روايات امر به معروف و نهي از منكر را به عنوان دليل نقلي اين ادعا، مي توان ذكر كرد. در خاتمه توجّه به اين نكته ضروري است كه مبحث لزوم تبعيت از اكثريت مردم در انتخابات كشور اسلاميمان اشتباه نشود؛ زيرا موضوع دوم مربوط به مسأله شيوه اجراي حكم اسلامي و افراد اجرا كننده آن مي باشد؛ يعني، بعد از اين كه مردم اصل حكومت اسلامي و قانون اساسي و كليات نظام را پذيرفتند، در انتخابات مي گويند چه كساني اجرا كننده اين قانون باشد.